...To συνεργείο είναι τέμενος, ο μάστορας είναι αρχιερέας και τα μαστοράκια καντηλανάφτες. Το συνεργείο έχει θαυματουργές ικανότητες, κάτι σαν την Παναγιά της Τήνου. Πάμε την μοτοσικλέτα μας να γίνει καλά. Οπως, λοιπόν, δεν διατάζουμε την Παναγιά "κάνε το παιδί να περπατήσει και θα 'ρθω το απόγευμα να το πάρω", έτσι δεν λέμε στον μάστορα "φτιάχ' το και θα περάσω αύριο". Για καλύτερες μέρες, αρμονικές σχέσεις και περισσότερα χιλιόμετρα, διατυπώνουμε το αίτημα ως εξής: "Μάστορα, νομίζω ότι έχει πρόβλημα στον (στην - στο).... Θα μπορέσεις να το κοιτάξεις; Πότε να σε πάρω τηλέφωνο;" Η φράση επαναλαμβάνεται τρεις φορές σαν ινδικό μάντρα, γιατί κανένας μάστορας δεν απαντάει με την πρώτη.
Αν είναι παλιός μάστορας, την επαναλαμβάνουμε πέντε φορές γιατί μπορεί να έχει κουφαθεί από το αερόκλειδο. Αν ρυθμίζει βαλβίδες, δέκα φορές και αν ξέρουμε να παίζουμε και κανένα όργανο, δεν βλάπτει.
Ο μάστορας είναι φοβερός στην οργή του, μεγαλόθυμος στην εύνοιά του και συγκαταβατικός στις αδυναμίες του ατελούς όντος, που λέγεται μοτοσικλετιστής. Κάτι σαν το Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Η μαγική λέξη που σας χαρίζει την εύνοιά του είναι το "νομίζω". ΠΟΤΕ δεν ξέρετε. Νομίζετε. Αν δεν έχει φώτα, "νομίζετε ότι δεν έχει φώτα". Αν έχει σκασμένο λάστιχο, "νομίζω ότι έχει σκασμένο λάστιχο". Ετσι μιλάνε.
Ξεχάστε εμπειρίες και φίλους. Ποτέ δεν λένε στον μάστορα "εγώ είχα βάλει το μπουζί στην τρύπα του κυλίνδρου" ή "ένας φίλος μου έχει μια όμοια και οδηγεί πάντα με τιμόνι". Αν ο μάστορας θέλει να βάλει το μπουζί κάπου αλλού ή πιστεύει ότι μπορείτε να οδηγείτε χωρίς τιμόνι, εσάς δεν σας πέφτει λόγος.
Δεν ρωτάμε "τι είναι;" και "τι κάνει;" Σε αυτές τις ερωτήσεις ο μάστορας δεν απαντά. Στο κάτω-κάτω, όλοι ξέρουμε ότι τα μικρά εξαρτήματα της μοτοσικλέτας ονομάζονται "παπαράκια" και για να τα έχουν βάλει στην μηχανή, κάτι θα κάνουν.
Βασικός κανόνας: "ΠΟΤΕ δεν απευθύνουμε τον λόγο στον μάστορα". Περιμένουμε να μας απευθύνει ΑΥΤΟΣ τον λόγο. Δηλαδή, νομίζετε ότι δεν σας έχει δει και δεν σας μιλάει; Ο κανόνας δεν ισχύει αν δείτε manual στο σύστημα μπράιγ. Σημαίνει ότι ο μάστορας είναι όντως τυφλός. Αν ο μάστορας είναι τυφλός και δεν σας απαντάει, σημαίνει ότι έχει κουφαθεί από αερόκλειδο. Είναι μια σπάνια περίπτωση που χρήζει μελέτης. Εχω καταλήξει, ότι σε αυτήν την περίπτωση, τον οδηγείτε από το μπράτσο στην μοτοσικλέτα σας, αφού περιμένετε πρώτα να κρυώσει το μοτέρ.
Στο συνεργείο δεν καθόμαστε. Περιμένουμε όρθιοι στην γωνιά του χώρου αναμονής. Αν ο χώρος είναι τετράγωνος και οι τέσσερις γωνιές πιασμένες από άλλους πελάτες, βγαίνουμε στο πεζοδρόμιο, μέχρι να αδειάσει μια γωνία. Αν το πεζοδρόμιο είναι γεμάτο, φεύγουμε.
Ο μάστορας κατά 99% είναι τσακωμένος με τους γείτονες γιατί κάνει φασαρία. Σπρώχνουμε, πάντα, την μοτοσικλέτα μας με σβηστό το μοτέρ τα τελευταία 100 μέτρα. Αν είστε πραγματικά ευγενικοί, σβήνετε στα σύνορα του δήμου, που εδρεύει το συνεργείο.
Αν ο μάστορας λείπει από το συνεργείο, το αρχαιότερο μαστοράκι τον αντικαθιστά και έχει ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τον μάστορα. Η αρχαιότητα αναγνωρίζεται με τα στρώματα του γράσσου. Οπως με τους κορμούς των δέντρων.
Ο μάστορας δεν κάνει λάθη. Οι εταιρείες κάνουν. "Κοίτα τους μαλ..ς τους γιαπωνέζους (ευρωπαίους), που πήγανε και το βάλανε". Σϋμφωνα με δυό στους πέντε μάστορες, το φανάρι θα έπρεπε να βρίσκεται πάνω στο ρεζερβουάρ. Μπορεί να μην φωτίζει καλά αλλά λύνεται με την μία.
Προτού πάμε στο συνεργείο, αφαιρούμε προσεκτικά αυτοκόλλητα εταιριών αξεσουάρ, συνεργείων, λιπαντικών κλπ. Για τα αυτοκόλλητα συνεργείων οι λόγοι είναι ευνόητοι. Για τα υπόλοιπα μην ξεχνάτε ότι ο μάστορας μπορεί να έχει τσακωθεί με τον αντιπρόσωπο. Καλού κακού, αφαιρέστε όλα τα αυτοκόλλητα γιατί μπορεί να μην του αρέσουν τα United Colours Of Benneton. Αν δεν βαριέστε, σκουπίστε με μαλακό πανί τα δακτυλικά αποτυπώματα. Μερικοί μάστορες είναι καχύποπτοι και την "ψάχνουνε" πολύ.
Αν η ζωή δεν έχει πιά κανένα νόημα και θέλετε να πεθάνετε σαν μοτοσικλετιστής, η λύση είναι απλή. Πηγαίνετε Παρασκευή, στις επτά το απόγευμα στο συνεργείο και φωνάξτε από το πεζοδρόμιο: "Βγαίνεις έξω να μου αλλάξεις μια ντίζα;" Kανείς δεν έχει ζήσει για να περιγράψει την συνέχεια! ...
Αν είναι παλιός μάστορας, την επαναλαμβάνουμε πέντε φορές γιατί μπορεί να έχει κουφαθεί από το αερόκλειδο. Αν ρυθμίζει βαλβίδες, δέκα φορές και αν ξέρουμε να παίζουμε και κανένα όργανο, δεν βλάπτει.
Ο μάστορας είναι φοβερός στην οργή του, μεγαλόθυμος στην εύνοιά του και συγκαταβατικός στις αδυναμίες του ατελούς όντος, που λέγεται μοτοσικλετιστής. Κάτι σαν το Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Η μαγική λέξη που σας χαρίζει την εύνοιά του είναι το "νομίζω". ΠΟΤΕ δεν ξέρετε. Νομίζετε. Αν δεν έχει φώτα, "νομίζετε ότι δεν έχει φώτα". Αν έχει σκασμένο λάστιχο, "νομίζω ότι έχει σκασμένο λάστιχο". Ετσι μιλάνε.
Ξεχάστε εμπειρίες και φίλους. Ποτέ δεν λένε στον μάστορα "εγώ είχα βάλει το μπουζί στην τρύπα του κυλίνδρου" ή "ένας φίλος μου έχει μια όμοια και οδηγεί πάντα με τιμόνι". Αν ο μάστορας θέλει να βάλει το μπουζί κάπου αλλού ή πιστεύει ότι μπορείτε να οδηγείτε χωρίς τιμόνι, εσάς δεν σας πέφτει λόγος.
Δεν ρωτάμε "τι είναι;" και "τι κάνει;" Σε αυτές τις ερωτήσεις ο μάστορας δεν απαντά. Στο κάτω-κάτω, όλοι ξέρουμε ότι τα μικρά εξαρτήματα της μοτοσικλέτας ονομάζονται "παπαράκια" και για να τα έχουν βάλει στην μηχανή, κάτι θα κάνουν.
Βασικός κανόνας: "ΠΟΤΕ δεν απευθύνουμε τον λόγο στον μάστορα". Περιμένουμε να μας απευθύνει ΑΥΤΟΣ τον λόγο. Δηλαδή, νομίζετε ότι δεν σας έχει δει και δεν σας μιλάει; Ο κανόνας δεν ισχύει αν δείτε manual στο σύστημα μπράιγ. Σημαίνει ότι ο μάστορας είναι όντως τυφλός. Αν ο μάστορας είναι τυφλός και δεν σας απαντάει, σημαίνει ότι έχει κουφαθεί από αερόκλειδο. Είναι μια σπάνια περίπτωση που χρήζει μελέτης. Εχω καταλήξει, ότι σε αυτήν την περίπτωση, τον οδηγείτε από το μπράτσο στην μοτοσικλέτα σας, αφού περιμένετε πρώτα να κρυώσει το μοτέρ.
Στο συνεργείο δεν καθόμαστε. Περιμένουμε όρθιοι στην γωνιά του χώρου αναμονής. Αν ο χώρος είναι τετράγωνος και οι τέσσερις γωνιές πιασμένες από άλλους πελάτες, βγαίνουμε στο πεζοδρόμιο, μέχρι να αδειάσει μια γωνία. Αν το πεζοδρόμιο είναι γεμάτο, φεύγουμε.
Ο μάστορας κατά 99% είναι τσακωμένος με τους γείτονες γιατί κάνει φασαρία. Σπρώχνουμε, πάντα, την μοτοσικλέτα μας με σβηστό το μοτέρ τα τελευταία 100 μέτρα. Αν είστε πραγματικά ευγενικοί, σβήνετε στα σύνορα του δήμου, που εδρεύει το συνεργείο.
Αν ο μάστορας λείπει από το συνεργείο, το αρχαιότερο μαστοράκι τον αντικαθιστά και έχει ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τον μάστορα. Η αρχαιότητα αναγνωρίζεται με τα στρώματα του γράσσου. Οπως με τους κορμούς των δέντρων.
Ο μάστορας δεν κάνει λάθη. Οι εταιρείες κάνουν. "Κοίτα τους μαλ..ς τους γιαπωνέζους (ευρωπαίους), που πήγανε και το βάλανε". Σϋμφωνα με δυό στους πέντε μάστορες, το φανάρι θα έπρεπε να βρίσκεται πάνω στο ρεζερβουάρ. Μπορεί να μην φωτίζει καλά αλλά λύνεται με την μία.
Προτού πάμε στο συνεργείο, αφαιρούμε προσεκτικά αυτοκόλλητα εταιριών αξεσουάρ, συνεργείων, λιπαντικών κλπ. Για τα αυτοκόλλητα συνεργείων οι λόγοι είναι ευνόητοι. Για τα υπόλοιπα μην ξεχνάτε ότι ο μάστορας μπορεί να έχει τσακωθεί με τον αντιπρόσωπο. Καλού κακού, αφαιρέστε όλα τα αυτοκόλλητα γιατί μπορεί να μην του αρέσουν τα United Colours Of Benneton. Αν δεν βαριέστε, σκουπίστε με μαλακό πανί τα δακτυλικά αποτυπώματα. Μερικοί μάστορες είναι καχύποπτοι και την "ψάχνουνε" πολύ.
Αν η ζωή δεν έχει πιά κανένα νόημα και θέλετε να πεθάνετε σαν μοτοσικλετιστής, η λύση είναι απλή. Πηγαίνετε Παρασκευή, στις επτά το απόγευμα στο συνεργείο και φωνάξτε από το πεζοδρόμιο: "Βγαίνεις έξω να μου αλλάξεις μια ντίζα;" Kανείς δεν έχει ζήσει για να περιγράψει την συνέχεια! ...
Να 'σαι καλά Νίκο, πολύ γέλασα κι απόψε! Που τα βρίσκεις όλ' αυτά; Αν είναι δικά σου και μόνο, τότε έχεις ταλέντο μεγάλο! Ευθυμογράφος με τα όλα του...μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή